beneficiarius

.term-highlight[href='/en/term/beneficiarios'], .term-highlight[href^='/en/term/beneficiarios-'], .term-highlight[href='/en/term/beneficiariis'], .term-highlight[href^='/en/term/beneficiariis-']
Original
Translation
P. 190

Saepe mecum cogitare soleo, unde tanta existat inter subditos et magistratus, interque Principes et beneficiarios dissensio : Et positis utrinque calculis, tum hos, tum illos ratione niti invenio. Subditi enim de parva, quam in dominis reperiunt, conqueruntur benignitate. Domini vero de multiplici queruntur, quam in subditis inveniunt, inobedientia.

Horologium principum (1615)
Antonio de Guevara
С. 140

Часто я сам в себе разсуждаю, откуда между подданными и правительствами, Государями и вельможами, толикое несогласие происходит: и уважа с обеих сторон, нахожу, что и те и другие на справедливости утверждаются. Ибо подданные вопиют на Государей за малое к ним благопризрение; а Государи жалуются о премногом непослушании, которое они обретают в подвластном народе.

P. 246

Nec vero instituti mei est hic loqui contra foeminas Principes et illustres, quae oppida et castella in patrimonio suo (plura) possident. Illis enim a beneficiariis (subditisque) jure debita non adimo servitia ; sed eis, obedientiam praestent matrimonii ratione maritis debitam, persuadere cupio. Foeminas humiles et plebejas cum maritis nonnunquam discordare mirum non est. Fortunas enim quas perdant, tenues, et laborem, quem in discrimen committant, exiguum habent. At foeminae Principes ac illustres, quae multis imperare audent, cur uni ut pareant, demittere se abnuant ; Nam, quod citra cujusquam injuriam dictum velim, abunde stulticiae, parum intelligentiae inest foeminae, quae gubernandi regni peritiam sibi vendicat, et aequo animo maritum ferendi scientia caret (ac patientia).

Horologium principum (1615)
Antonio de Guevara
С. 82

Однакож я не намерен здесь противоречить Великим Государыням и Княгиням, во владении своем многие города и крепости имеющим. Ибо я не прекословлю, чтоб вельможи и подданные законную им приносили службу; но точию посоветовать желаю, дабы оне в разсуж[д]ении брака должное супругам своим послушание отдавали. Подлыя и простонародныя жены, не дивно, что с мужьями иногда бывают не согласны. Ибо пожитки, кои утратить, скудные; и честь, которую потерять, малую имеют. Но Великия Государыни и Княгини, многими повелевать дерзающия; чего ради одному повиноваться и перед одним смириться не желают? Ибо (не в обиду говорю) довольно глупости и мало разума в той жене обретается, которая к правлению целаго государства знание и искусство себе присвояет; а единаго мужа своего великодушно и терпеливно сносить не умеют.

Have you found a typo?
Select it, press CTRL+Enter
and send us a message. Thank you for your help!