curia

.term-highlight[href='/en/term/curiam'], .term-highlight[href^='/en/term/curiam-'], .term-highlight[href='/en/term/curias'], .term-highlight[href^='/en/term/curias-']
Original
Translation
P. 351

Pollio libro VII. de legibus Romanorum refert, legem fuisse sanctissimam, et inde a Consulum initio pro consuetudine in urbe introductam, ut Dictatores, Censores et Imperatores semel, ut minimum, singulis hebdomadis curiam ingressi, de reipublicae statu rationem redderent. Quae lex utinam nostro servaretur aevo! Nemo enim aequabilem omnibus justiciam administrare magis nititur, quam qui futurum cogitat, ut a se ratio muneris reposcatur.

Horologium principum (1615)
Antonio de Guevara
С. 73

Поллион в седьмой книге о законах Римских повествует, что имелось свято хранимое и даже от начала Консульскаго во обычай введенное узаконение, в следствие котораго Диктаторы, Ценсоры, и Императоры по крайней мере одиножды на неделю, вошед в Сенат, должны были давать отчет о Государственном состоянии. Не худо, ежели бы и в нашем веке тот закон был наблюдаем! Ибо никто не старается больше равновесное всем оказывать правосудие, как тот, который помышляет, что со временем востребуют у него о должности ответа.

P. 140

QUAESTIO.

An curias, & ordines Iudicum perpetuos esse conveniat?

 

Hodie sic habemus, nec cum Princeps intendit, & velut censuram interdum exercet, improbemus. Tamen suae etiam rationes sint improbanti. Ut, quod tempore omissiores segnioresque fiant; & assidua Iustitiae tractatione, minus eius reverentes. Redditur enim cottidianum opus, & cum taedio aliquo aut fastidio usurpandum. Secundo, factio aut coitio facile oriri potest, & superba etiam quaedam dominatio; quod Livius [Lib. XXXIII] notat in ordine iudicum perpetuo apud Carthaginienses: & qui unum eius ordinis, idem omnes adversos habebat; idque inter caussas lapsae illius reip. quidam habent. Tertio, corruptelae interveniunt: & quibus ex diuturnitate securitas adest, facile aures & manus iis laxant. Itaque ut in aliis imperiis, brevia plerumque meliora, & peccare minus obnoxia: ita quidam hic censent, & mutandos esse. Romani ita, qui Decurias Iudicum scribebant, ex honestissimis, & ex censu (ne paupertas ad culpam impelleret), sed non eas omnes adsidue iudicare volebant, dumtaxant quotannis certum & necessarium numerum forte legebant, reliquis tunc feriatis. Sed re tamen bene examinata, cum iam ad hanc multitudinem legum, & ex ea tricas aut captendulas ventum: bonum est perpetuos esse, eosque iuris bene peritos. Quod ad Omissionem, aut Coitionem:

 

 

Л. 113

Вопрос
Лутче ли пременяти или не пременяти министров и чин судей? *

 

Ныне мнози обыкоша не пременяти, и не худо то делают, идеже сам царь часто судов назирает и досматривает; обаче имеют свои притчины и тии, которые пременяют, ибо долго на единой власти пребывающии начинают ленитися и нерадети, и непрестанно судами упраждняющиися часто суд пренебрегают, ибо всякое повседневное дело уныние некое и возгнушание раждает; такожде долго едину власть держащии удоб часто бывают виною [л. 113 об.] мятежа, факции и раззорения всего государства; сия вина (и по свидетельству Тита Ливия) поспешествова к раззорению Картагены; третия вина, яко властелины, чрез многое время на единой власти непременно пребывающии, могут безбедно, якоже сами хощут, нам [м]зде судити, того ради мнят неции, яко лутче есть иногда пременяти начала и власти; тако творяху иногда римляне, иже в чин судей избираху мужей знаменитых и в добродетели свидетелствованных, такожде в богатстве изобилующих, дабы нищета не была виною мздоприятия; аще же и таковых избираху, обаче не подоваху им во всем совершенной власти суд творити, но на всякой год некиих пременяху и вместо тех иных избираху; обаче ныне расмотревше и разсудивше всякие случаи и окрестности, наипаче же умножившуюся злобу и хитрость человеческую, лутче мнится не пременяти чинов; да будут же в  званеи своем искусни и не ленивы, и тчателны, да не возносятся гордынею; **

 

 

Have you found a typo?
Select it, press CTRL+Enter
and send us a message. Thank you for your help!