речь посполитая

.term-highlight[href='/ru/term/rechi-pospolitoi'], .term-highlight[href^='/ru/term/rechi-pospolitoi-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-pospolitaya'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-pospolitaya-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-i-pospolitoi'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-i-pospolitoi-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-pospolitaya-1'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-pospolitaya-1-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-pospolitaya-2'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-pospolitaya-2-'], .term-highlight[href='/ru/term/rechi-pospolitoi-1'], .term-highlight[href^='/ru/term/rechi-pospolitoi-1-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-pospolituu'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-pospolituu-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-po-s-politu'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-po-s-politu-'], .term-highlight[href='/ru/term/rechei-pospolityh'], .term-highlight[href^='/ru/term/rechei-pospolityh-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-po-s-polituu'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-po-s-polituu-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-po-s-polita'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-po-s-polita-'], .term-highlight[href='/ru/term/rech-pospolituu-1'], .term-highlight[href^='/ru/term/rech-pospolituu-1-'], .term-highlight[href='/ru/term/rechi-pospolitoi-2'], .term-highlight[href^='/ru/term/rechi-pospolitoi-2-']
Оригинал
Перевод
p. 15

<...> duo fratres, Adramelech & Sarasar, profugerunt quidem, sed nihilominus vim & arma pararunt in fratrem Assaradonem, qui post necem parentis regnum occupaverat, cum antea quoque per absentiam illius Rempublicam gessisset <…> Hanc adeptus occasionem rei bene gerendae, Merodach Babyloniae praefectus descivit, & indicto bello, cum vicinas undique gentes, partim gratia, partim vi, paulatim ad se traduceret, duodecimo demum anno sui regni, devicto Assaradone, [p. 16] totum Assyriorum Imperium Babyloniis adiunxit, & XL. post annis regnavit.

л. 9

Два Братия адрамелех и сарасар избегоша аще обаче силу и вои[н]ство собраша. На брата ассарадона, иже поубиении радителя ца[р]ство похитил бе которои внебытии ипрежде оного речь посполитую управлял, сеи обретши коблагосове[р]шению случаи, мерадах вавило[н]скои Губе[р]натар [л. 9 об.] о[т]ступи и нарекши воину, когда окрестныя о[т]всюду народы частию ласканием, частию нуждою помалу ксебе привлече: дванадесятого даже лета ц[а]рьствия своего победивши ассарадона, все ассирииское ц[а]рьство ко вавилону присовокупи и 40 потом лет ц[а]рьствова.

p. 251

<...> Longobardis etiam Italiam vastantibus, admodum suos fines per Galliam extenderunt, & quum, ordine multi ipsorum reges ibi dominarentur, tandem ad Pipinum etiam, eiusque filium Carolum regni summa devenit. <...> Pipini pater, Carolus Martellus, non quidem ipse rex, verum ex proceribus unus, & Palatii praefectus, <...> Bavaros & Suevos devicit. <...> [p. 252] Nam sicut Annalium Scriptores Galliae tradunt, <...> aliquot nunc annis, praeter titulum atque nomen, nihil Reges habebant, sed omnis authoritas erat & summa rerum, pene Praefectum Regiae Domus. Etenim a superiorum Regum virtute prorsus illi degeneraverant, & voluptatibus dediti nullam Reipublicae curam suscipiebant.

л. 103

Такожде егда лонгобарды Италию пустошаху зело своя концы и во Галлии распространиша, и егда поряду многии их ц[а]рие тако ц[а]рьствовавше таже и копипину и его с[ы]нови каролю ц[а]рьская власть поиде. Пипинов о[те]ц король мартелл не ц[а]рь воистинну он сущи но един о[т] боляр бе коронны ма[р]шалок, Баваров и Свевов победи ибо якоже писатели летописов Галлии повествуют чре[з] некия тогда лета кроме титлы и имени ничтоже ц[а]р[ств]ие имеяху, но все мощество бяше и власть деянии укороннаго мо[р]шалка. Ибо о[т] прежних ц[а]реи мужества сии весма выродилися были и сластьми порабощенны, ни единаго о речи посполитои попечение имеяху.

p. 328

Lex est, ut eam definiunt homines doctissimi, <...> ratio summa insita in natura, quae iubet ea, quae facienda sunt, prohibetque contraria. Lex autem omnis ad communem utilitatem referri, <...> & legislator sic erga multitudinem atque Rempublicam affectus esse debet, ut pater suos erga liberos <...>

л. 138

Закон есть якоже его определяют ч[е]л[о]в[е]цы мудрии ра[з]суждение зелное, всеянное в естестве которое повелевает тоя яже творити подобает, авозбраняет противных вещей, законже всяк ко общей ползе намерение имети, и законодавец сице ко наро[ду] и речи посполитои любов имети должен якоже о[те]ц ко своим детем <...>

p. 86

Iam vero bello iusto, ut ante diximus, sicut acquiri potest [p. 87] dominium privatum, ita & dominium civile, sive ius regendi non aliunde pendens. Neque vero haec tantum pro unius imperio, ubi id receptum est, conservando dicta censeri debent: nam idem ius eademque ratio est procerum, qui plebe exclusa civitatem regunt. Quid, quod nulla respublica adeo reperta est popularis, in qua non aliqui aut valde inopes aut externi, tum vero & foeminae & adolescentes a deliberationibus publicis arceantur?

ч. 1, л. 77

Праве[д]ною бо бранию что напре[д] рекохо[м], яко мощна го[с]подство приятное оде[р]жати, тако и го[с]по[д]ство гра[д]цкое или зако[н] управления такожде, ниже бо сия токмо о сохранении единого вла[с]ти, где сие прия[т]но [л. 77 об.] есть, речения разумети требы, ибо той же закон, тое[ж]де советование ста[р]ших о[б]щество о[т]ве[р]гших и управляющи[х] градо[м], что яко ни едина речь по[с]полита тако изобретеся, в ней же бы мнози или зело убози или прише[л]цы, ово бы невести и младе[н]цы о[т] податьков публечны[х] во[л]ны были.

л. 97

Ибо до аристокрацыи надобе дабы наивышша власть была по[д] чином некаковым ивсегдашни[м] сенатом, его же дело мыслити и узаконяти, всякие потребы належащие до речи посполитой, поручивши совершение дел (л. 97 об.) повседневны[х] и всяки[х] особных маистратом и[з]вестным, атыи маистраты число идовод зделанных вещей должны суть до сенату о[т]давать.

p. 220

Nam ad Aristocratiam requiritur, ut summa potestas sit penes Statum aliquem & perpetuum Senatum; cuius sit, deliberare & statuere de omnibus negotiis ad Rempubl[icam] spectantibus, executione rerum quotidianarum aut sungularium Magistratibus (p. 221) certis delegata, qui Senatui rationem gestorum teneantur reddere.

л. 94 об.

Которую же всему телу немецкаго г[о]с[у]д[а]рьства фо[р]му надобе на[з]наменовать, ме[ж]ду гисториками его, несть согласия и[н]ныеже <...> и[з]вествует яко речь по[с]полита немецкоя вельми далеко о[т]стоит о[т]правилны[х] или чи[н]ных, и о[т]общих принятых поградех догматов, и[н]ные гисторики заневеже[с]тво[м] весма или мало что ведуще поведени и [с]татья ми[р]скаго смышляти о власти публичной начали.

p. 214

Quae autem toti corpori Germaniae forma Reipubl[icae] sit assignanda, inter scriptores eius nationis non convenit; certissimo argumento Reipubl[icae] valde irregularis, & a tritis Politicae inter istos receptae dogmatibus longissime abeuntis; nec minus inscitiae (p. 215) scriptorum, qui fere nulla rerum civilium, aut valde tenui, scientia instructi, ad commentandum de Iure Publico, ut ipsi vocant, provolarunt.

Нашли опечатку?
Выделите её, нажмите Ctrl+Enter
и отправьте нам уведомление. Спасибо за участие!